Helaas hebben wij deze lezing wegens omstandigheden moeten annuleren.

‘Of we leren als broeders en zusters samen te leven, of we gaan als een stel idioten ten onder,’ zei Martin Luther King. In onze gepolariseerde samenleving staan mensen tegenover elkaar en zijn er zelfs die hun standpunten verdedigen met harde woorden, beledigingen en soms ook met geweld. Het verlangen naar meer zachtheid en begrip, naar compassie, wordt echter ook door steeds meer mensen gevoeld. Het is dit verlangen dat in deze lezing van harte ondersteund wordt.

[Read more…] about COMPASSIE
Van polarisatie naar verbondenheid

Dirk van de Glind

Overal op Aarde zijn maatschappelijke piramidestructuren ontstaan met slechts enkele mensen aan de top: een machtsstructuur die ieder mens tot slaaf lijkt te maken.
In deze lezing n.a.v. zijn laatste boek met de bovenstaande titel, laat Peter Toonen zien hoe in de afgelopen 13.000 jaar (dus na de IJstijd) niet onze menselijke overlevingsdrang, maar bepaalde religieuze en buitenaardse impulsen de aanzet gaven tot het vestigen van landbouw, veeteelt, vaste nederzettingen en op den duur steden en staten die steeds groter en machtiger werden.
Rond 2012 werden uiteindelijk steeds meer mensen zich ervan bewust dat er op Aarde hyperdimensionele krachten werkzaam zijn die de mensheid gevangen willen houden in een kunstmatig geschapen veld dat we kennen als de controle-Matrix.
Hoe ziet deze Matrix eruit? Wat zijn de krachten hierachter en wat was en is hiervan de bedoeling? [Read more…] about 5 maart 2020
OPGESLOTEN IN EEN PIRAMIDE
Hoe 13.000 jaar misleiding en manipulatie ons wisten te ketenen
Peter Toonen

Reïncarnatie betekent dat wij, mensenwezens, vanuit onze Ziel op reis zijndoor verschillende dimensies heen. Die van het aardse bestaan is ons wel bekend. Het lichaam is een woning van die ziel. Leven na leven neemt ze een andere gedaante aan. Gedurende die reis leert de ziel door al die levens en persoonlijkheden met bijbehorende ervaringen, over alle aspecten van het menselijk bestaan op aarde. Door alle bestaansvormen heen is de ziel steeds bewust. Hij registreert en ervaart zichzelf en zijn omgeving voortdurend. Zoals tijdens de periode in de baarmoeder, de geboorte, de baby- en kindertijd en vorige levens. Meer op de achtergrond echter, of vaak zelfs vergeten, is de periode die voorafgaat aan een aardse incarnatie, of de sfeer waarin we terecht komen als en nadat we eens stierven. Dat noemen we ‘het tussenbestaan’.